Dla polskiej filmografii jazzowej postać znacząca. Współpraca z Wajdą przy Niewinnych czarodziejach (1960) i współautorstwo scenariusza Noża w wodzie (1961) Romana Polańskiego, a zwłaszcza współpraca z Krzysztofem Komedą w latach 50., były jasnym sygnałem, że środowisko filmowców jest bardzo blisko środowiska polskich jazzmanów. Jak pokazała przyszłość, jazz jako środek wyrazu stał się także częścią sukcesu słynnego cyklu filmów Skolimowskiego (Bariera, Ręce do góry), które, wzbogacone Komedowską muzyczną poetyką, wprowadziły reżysera na salony europejskiego kina. Film Bariera stał się – w muzycznym sensie – na tyle przekonujący, że Skolimowski zaproponował Komedzie współpracę przy swoim pierwszym europejskim filmie Le Départ (1967). Le Départ to film, który do dziś wzbudza sporo emocji. Nie tylko za sprawą formy i treści, ale w dużej mierze także muzyki. Tytułowa piosenka, subtelnie zaśpiewana przez Christiane Legrand, stała się prawdziwym filmowym przebojem, często porównywanym z kołysanką do Rosemary’s Baby.